فلجي کشمند ناقص Bovine spastic paresis
فلجي کشمند ناقص گاوسانان(BSP) بيماري عصبي عضلاني پيشرونده اي است که با انقباضات کشمند يک يا چند عضله از پاهاي خلفي و يا پشت در گاو ايستاده مشخص مي گردد. باستثناء چند نژاد بويژه بلژين بلو و روماگنولا، عضله سه سرپا عموماً درگير بوده ، با فلجي کشمند موجب مي شود تا دام بطور تکراري پاي درگير را در سمت دمي بکشد.
فلجي کشمند ناقص گاوسانان براي اولين بار توسط پروفوسور جزف هاموير در سال 1922 مورد توصيف قرار گرفته و بعنوان يک بيماري ارثي نشات گرفته از گاونر فريزين شرقي گزارش گرديد(گوتز 1932). در سال 1392 گوتز اصطلاح فلجي کشمند ناقص را براي توصيف اختلال انقباضي عضلاني ارائه نمود. متعاقباً اين حالت در بسياري از نژادهاي گاوي در سراسر جهان نيز گزارش شد. همچنين فلجي کشمند ناقص بطور نادر نيز در بزها مشاهده گرديده(باکر و همکاران 1989).
وضعيت فيزيکي دامهاي مبتلا به دليل درد مستمر و استرس برخاسته از گرفتگي و انقباض عضلاني به سرعت وخيم مي شود. در اين وضعيت انجام درمان ضرورت مي يابد.نخستين درمان پيشنهاد شده قطع تاندون عضلات دچار گرفتگي بود(گوتز 1932). اين شگرد بعدا به منظور اجتناب ازبيش خميدگي مفصل ساقي مچ پايي(هوک) تغيير يافت(پاواکس و همکاران 1985) . دي مور و همکاران در سال 1964 قطع عصبي انتخابي شاخه هاي عصب درشت ني را که عضله سه سر پا را تعصيب مي نمود ، مبتني بر فنآوري قطع عصب عضله سه سر ساق پاي انسان نوآوري نمود. بيجليولد در سال 1973 استفاده از شيوه قطع کامل عصب درشت ني را پيشنهاد نمود .
اختلالات گروه هاي عضلاني ديگر غير از سه سر پا ممکن است در فلجي کشمند ناقص دخيل باشند. دنيستون و همکاران در سال 1968 براي نخستين بار نشان دادند که گروههاي عضلاني متعددي در اين اختلال دخيل هستند؛امروزه اين امر در چندين نژاد از گاوها اثبات شده و عموماً تحت عنوان فلجي کشمند ناقص گاوسانان با تظاهر مرکب عنوان مي شود(ورتين تن 2006). فلجي کشمند ناقص که در آن تنها عضله چهارسر راني دخيل است در گاو بلژين بلو و روماگنول مورد توصيف واقع شده. بر اساس داده ها درمان جراحي مناسبي براي فلجي کشمند ناقص ناشي از عضلاتي ديگري به غير از سه سر پا موجود نيست.
اگر چه پژوهشها تا اندازه اي روشني بخش سبب شناسي آسيبي اين اختلا بوده اند بخش زيادي از آن هنوز مانده تا آشکار گردد. در فصل حاضر شناخت رايج از وضعيت بيماري مرور شده و نواحي نامعين آن مشخص مي شود.
تظاهر باليني
فلجي کشمند ناقص گاوسانان عموماً همراه با انقباضات مکرر عضله سه سر پا است اگر چه اختلال مي تواند از ديگر گروههاي عضلاني همچون چهار سر راني، يا ترکيبي از عضلات پاي خلفي نشات گرفته باشد(تواتي و همکاران 2003). معمولا دام زمين گير اختلالات باليني آشکاري را نشان نداده اما انقباضات کشمند به محض برخاستن دام يا در تقلاي به برخاستن قابل روئيت مي شوند(کيت 1981؛ هارپر 1993؛توآتي و همکاران 2003؛ ورتنتين 2006). سني که درآن نشانه هاي باليني ظاهر مي شود از 1 روزه تا 3 سالگي متغيير است (ولمينک و همکاران 2000؛ توآتي و همکاران 2003). اساساً نشانه هاي باليني کم نمود بوده اما درطي زمان بطور پيشرونده بدتر مي شوند. درگيري يک طرفي و دوطرفي پاهاي خلفي ممکن مي باشد. (توآتي و همکاران 2003)
فلجي کشمند ناقص گاو سانان ناشي از عضله سه سر پا
عضله سه سر پا خم کننده مفصل راني درشت ني (استايفل) و باز کننده اصلي مفصل زانويي (هوک) مي باشد (تصوير 1).
اين عضله توسط عصب درشت ني تعصيب مي شود(بارون 2000). فلجي کشمند ناقص عضله سه سر پا (BSP-G) با افزايش زاويه درشت ني مچ پايي و پاي خلفي که بطور دمي کشيده شده مشخص مي گردد. پشت دام غالباً قوس داشته و سر دم مي تواند بلند باشد(کيت 1981؛ هارپر 1993).
زماني که عضله بطور يک طرفه درگير است گوساله بر روي سمت درگيرنشده ايستاده در حالي که پنجه پاي کشيده شده سمت مقابل به زمين نمي خورد. چنانکه پاي درگير در هر گام با گرفتگي به سمت دمي کشيده مي شود دام به دشواري قدم مي زند. زماني که درگيري دوطرفي است حيوان در هر دو پاي خلفي کشيدگي بارزي نشان داده و مستمراً وزن را جابجا مي کند. در ملامسه کشمندي عضله سه سر پا افزايش داشته و وتر عضله ممکن است آشکار شود. همچنانکه بيماري پيشرفت مي نمايد و شدت آسيب ها افزايش مي يابد ، گاوهاي مبتلا از ايستان بازمي مانند. در موارد مزمن بيماري عضله دوسرسريني تحليل يافته و استخوان پاشنه طرحي نو يافته بطوري که بدليل تکرار کشش عضلاني ميل شيب گيري به سمت درشت ني را دارد(کيت 1981). رو وخشه(اپيفيز) استخوان پاشنه ممکن است متورم و نامنظم شود(فردريک و وانت هوفت 1962).
مقاله کامل با برگردان انگليسي
Bovine spastic paresis
درباره این سایت