گزارشي از يک تشخيص .

•يک سگ ماده نژدآميخته هيلراخته به منظور تخليه ضايعه جلدي موجود در پهلوي سمت راست حيوان با تب بينابيني ، درد ستون فقرات، فلجي نسبي پاهاي لگني و سستي عضلاني که در طي 12 ماه پيشرفت نموده به درمانگاه مراجعه نموده .در ارجاع يک سال پيش حيوان قبل از اين مراجعه جهت تخليه مجاري جلدي توسط دامپزشک قبلي اقدام به نمونه برداري جلدي و کشت اوليه شده بود. 

•ارزيابي هاي آسيب شناسي بافتي نشانگر يک التهاب کرهکي چرکي (pyogranulomatous inflammation) با التهاب عروقي شديد بوده و نتيجه کشت باکتريايي هوازي و بي هوازي نيز منفي بوده. 

•عکس برداري سينه اي حاکي از معمول بودن بافت اسفنجي ريه و عدم حضور بافت گرهکي (گرانولماي) قارچي است. ادرار از نظر آلودگي بلاستوميستي  توسط آزمون کمي ارزيابي آنزيمي ايمني ساندويجي(sandwich enzyme immunoassay) بررسي شده که نتيجه منفي بوده. 

•پنتوکسي فيلين به ميزان 22 ميلي گرم براي هر کيلو بطور خوراکي هر 8 ساعت  تا 30 روز جهت درمان التهاب عروقي(واسکوليت) تجويز که با بهبود اندکي در مجاري تراوشي پوستي همراه بوده. داروي ضد التهابي پردنيزولون به ميزان 1 ميلي گرم براي هر کيلو گرم خوراکي هر 24 ساعت موجب بهبود تب و ضايعات تراوشي جلدي شده. با کاهش ميزان مصرف پردنيزولون تا 0.25 ميلي گرم براي هر کيلو در هر 24 ساعت تب بازگشته و ترشحات شروع به خروج نمودند.

•سابقه سفر به تگزاس غربي و کاليفرنياي جنوبي وجود دارد که مربوط به 5 سال پيش مي شود. در معاينه فيزيکي سگ آرام ، هشيار ، پاسخ دهنده است ، به نظر دچار کم آبي است و مخاطات صورتي هستند، زمان پرشدن مجدد مويرگي معمول بوده و تعداد ضربات قلبي و سرعت تنفسي عادي است.   دماي راست روده اي 40 در جه سانتي گراد بوده. سگ فلجي نسبي داشته و در ملامسه ناحيه سينه اي کمري ستون فقرات نشانه هاي درد ابراز مي دارد. ضايعات پوستي شامل ريزش مو با ضخيم شدگي جلدي است و مجاري ترشحي داراي تراوشي سروزي سرخ رنگ و مخاطي چرکي  در پهلوي سمت راست هستند. يک توده زير جلدي نوساني بين دنده هاي 12 و 13 در ناحيه زير ستون مهره اي سمت چپ ملموس بود. هيچ گواهي از اختلالات شبکيه اي ، مخاطي جلدي يا درد استخوان هاي طويل وجود نداشته، و سگ از نظر عصبي وضعيت مناسبي داشت.ديگر موارد مورد بررسي معاينات باليني در محدوده هاي معمول خود بودند. 

•تاريخچه و تظاهر باليني موجود يک تشخيص تفريقي اوليه براي  درد ناحيه سينه اي کمري، تب ، مجراي تراوشي و توده زيرجلدي نوساني مبتني بر وجود جسم خارجي مهاجربا احتمال عفونت ثانويه باکتريايي را ارائه مي نمود. 

آزمايشهاي ياخته شناسي مايع بدست آمده از توده نوساني زير ستون مهره اي سمت چپ نشانگر التهابي آميخته با نوتروفيلهاي غير استحاله اي غالب  و فقدان هر  نوع ريزجانداري بود. کشت باکتريايي هوازي مايع بدست آمده از مجاري ترشحي رشد استافيلوکوکي و استرپتوکوکي (Staphylococcus pseudintermedius   و Streptococcus dysgalactiae) را در پي داشته. 

•شمارش کامل ياخته هاي خوني(CBC) نشانگر يک کم خوني ياخته اي  رنگي عادي(normocytic normochromic)  با هماتوکريت 0.35 که حد مرجع آن 0.39-0.57 است  با لويتوز خفيف مشتمل بر نوتروفيل هاي بالغ به ميزان 109×12.2  عدد در ليتر( حد مرجع 2.6-10 ×109 عدد در ليتر) بوده.  تابلوي زيست شيميايي سرمي بجز براي گلوبولين(49 گرم در دسي ليتربوده حد مرجع 22تا 35 گرم در دسي ليتر مي باشد ) که بالا بود در ديگر موارد در حد معمول است و حاکي از وجود يک پاسخ التهابي است. 

يک سيتي اسکن از ناحيه سينه و شکم  در تحت شرايط بيهوشي عمومي انجام  گرديد که نشانگر گرهک هاي ريوي  با تورم متوسط گره هاي لنفي ميان سينه اي راسي است. يک نشت متوسط تا  ليز نماي قدمي شکمي در بدنه مهره اي سينه اي 13  مشتمل بر يک روند التهاب استخواني وجود دارد. بسته هاي متعدد مايع در بافت هاي زير جلدي موجود بوده که بزرگترين آن در عضلات زير ستون مهره اي سمت چپ در سطح سيزدهمين مهره سينه اي و در بافت هاي زير جلدي مجاور مدخل لگني سمت راست ديده مي شود.                  

•سگ بيمار با آموکسي سيلين /اسيد کلاواولانيک (25 ميلي گرم براي هر کيلوگرم  خوراکي هر 8 ساعت ) تحت درمان  قرار گرفته تا عفونت باکتريايي ثانويه  مفروض براي وجود جسم خارجي زير جلدي مورد گمان درمان شود.به صاحب حيوان جهت انجام درمان براي 2 ماه آموزش لازمه داده شد تا لنگش ، دماي بدن و مجاري ترشحي مورد پايش قرار گيرد. در حيوان  رجعت تب، لرزش و ترشحات پوستي علارغم انجام درمان با آموکسي سيلين/ اسيد کلاواولانيک ادامه يافت. 

•همچنين حيوان دچار لنگش در پاي خلفي سمت راست شد و تورم  بافت نرم  جديدي در سطح مفصل تارس سمت راست بارز گرديد. حيوان پس از 6 ماه از تظاهر نخست بيماري به درمانگاه مراجعه نمود. يافته هاي معاينه باليني مشابه با تظاهر اوليه بيماري بعلاوه تورم تارسي سمت راست بود. 

•يک ستي اسکن مجدد از سينه و شکم گرهک هاي ريوي ايستا را نشان مي داد و نشت صفاقي گسترش يافته بود. بدنه مهره 13 سينه اي و کمري 1 ليز پيشرونده مشمول التهاب استخواني پيشرونده داشت. بسته مايع قبلي در عضله زير ستون مهره اي سمت چپ در سط مهره 13 سينه اي بزرگ تر شده بود اما بسته هاي مايع راست دمي  کاهش ابعادي داشتند. يک جسم خارجي ماندگار نامکشوف مورد گمان بوده و بخش هاي سينه اي دمي و شکم بدين منظور مورد جراحي اکتشافي قرار گرفتند.  يک برش بيضي پيرامون بخش متورم زير جلدي نوساني بر روي ناحيه راسي پهلوي چپ در مجاورت دنده 13 داده شد و بافت زير جلدي پيراموني کالبد شکافي شده تا بافت غيرعادي جدا گرديد، بطوري که برداشته شده و براي آسيب شناسي ارسال گرديد. در زير بافت متورم مجاري تراوشي متعددي  مشخص گرديد و ارتباط آن با حفره سينه اي مستند شد، اما هيچ جسم خارجي معين نگرديد. صفاق، عضلات شکم و بافت هاي زير جلدي بخيه شده و سند تخليه اي در راس پهلوي چپ قرار داده شد. پوست با استفاده از گيره هاي بسته شد. 

•آسيب شناسي بافتي بافت شکم بطور بارز نشانگر يک التهاب جلدي گرانولمايي چرکي موضعي با تهاجم لنفوسيتي و ياخته هاي پلاسمايي  و آماس بافت همبندي با مجاري ترشحي و هاگچه هاي  قارچي درون ضايعه است. هاگچه هاي قارچي ساختاري مدور داشته  با قطري در حدود 30-40 ميکرومتر و ضخامت 2 ميکرومتري  با ديواره هاي سلولي بازوفيلي کم رنگ  و  عناصر مرکزي اسيدي بازي دوست کم رنگ بي شکل ناهمسان که حاوي گردکچه هاي (spherule) کوکسيديوايدو ايميتيس هستند (تصوير ). يافته هاي فوق داراي مطابقت با تشخيص کوکسيديوايدو ميکوز منتشره  با درگيري جلدي، مهره اي  و ريوي دارند. 

متن کانل مقاله شامل تشخيص، درمان، پايش و کنترل بيماري

در قالب Powe Point را  با کليک برروي نماد زير دريافت فرماييد.